G D
Τα ελάτια μας χαρίζουν
C G
την ψηλή κορμοστασιά
D
και τα χιόνα μας ξεπλένουν
A7 D7
απ’ της πόλης τη βρωμιά
D G
Κι ανεβαίνοντας ξανά πάνω στα ψηλά βουνά
G7 C
η ψυχή μας παίρνει δύναμη κι αέρα
D G
κι η καρδιά μας λαχταρά ν’ ανέβουμε πιο ψηλά
D G
πάνω στα Ελληνικά τα βουνά.
Βουνά ψηλά, βουνά αιώνια
παιδιά γιγάντια της γης
για στολίδια σας τα χιόνα,
χαμόγελο σας η λάμψη της αυγής.
Κι ανεβαίνοντας ξανά πάνω στα ψηλά βουνά
η ψυχή μας παίρνει δύναμη κι αέρα
κι η καρδιά μας λαχταρά ν’ ανέβουμε πιο ψηλά
πάνω στα Ελληνικά τα βουνά.
Την Πάρνηθα έχετε μητέρα
και τον Όλυμπο παππού,
τον Ταΰγετο πατέρα,
φίλη την Οίτη τη ναζού.
Κι ανεβαίνοντας ξανά πάνω στα ψηλά βουνά
η ψυχή μας παίρνει δύναμη κι αέρα
κι η καρδιά μας λαχταρά ν’ ανέβουμε πιο ψηλά
πάνω στα Ελληνικά τα βουνά.
Η Πεντέλη είν’ αδερφή σας
κι ο τρελός ο Υμηττός
και μπαρμπάδες οι δικοί σας
ο Τυμφρηστός και ο Παρνασσός
Κι ανεβαίνοντας ξανά πάνω στα ψηλά βουνά
η ψυχή μας παίρνει δύναμη κι αέρα
κι η καρδιά μας λαχταρά ν’ ανέβουμε πιο ψηλά
πάνω στα Ελληνικά τα βουνά.
Στο βουνίσιο τον αέρα
υποκρισίες δε χωρούν,
όλοι αδέλφια πέρα ως πέρα,
όλοι εμπρός με καρδιά προχωρούν.
Αξιολογήσεις
Clear filtersΔεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.