ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

C F C

Ιδρώτας στα μάτια κι ο δρόμος μακρύς,

G7 C
σκληρή η ανηφόρα, μα κάπου θα βγεις

C F C

Διαβάζεις το χάρτη, τον ξέρεις καλά

G7 C

κι αν ο ήλιος καίει, θα ‘ρθει η ακρογιαλιά.

C F C

Αν φοράς το μαντήλι, που φοράει ο ουρανός

G7 C
τότε πρέπει στα μάτια το ίδιο να ‘χεις φως (2)

Το κρέας ροδίζει στη θράκα αργά,
το κύμα χαϊδεύει την άμμο γλυκά.
Τα ξύλα καμένα, καφές στη φωτιά,
το βλέμμα χαμένο μες στην ξαστεριά.

Αν φοράς το μαντήλι, που φοράει ο ουρανός
τότε πρέπει στα μάτια το ίδιο να ‘χεις φως (2)

Τους φίλους σου νοιώθεις, σε νοιώθουν κι αυτοί,
την ίδια έχετ’ όλοι στο σώμα ψυχή
Η μέρα χαράζει, μαζί τους ξυπνάς
τον σάκο στον ώμο, γι’ αλλού ξεκινάς.

Αν φοράς το μαντήλι, που φοράει ο ουρανός
τότε πρέπει στα μάτια το ίδιο να ‘χεις φως (2)