Ερύμανθος : Μίχα – Κορυφή Ωλενός

Αφετηρία	Μίχα – Τσαπουρνιά	Χωριό 35 χλμ. από τα Καλάβρυτα και 42 χλμ. από την Πάτρα. Υψόμετρο 950 μ.
Κατάληξη	Κορυφή Ωλενός	Υψόμετρο 2.224 μ.
Διάρκεια Διαδρομής	5:00 – 5:30 ώρες	Καθαρός χρόνος πορείας, χωρίς τις στάσεις
Τύπος Διαδρομής	Δασικός δρόμος, Μονοπάτι
Σήμανση	Καλή στην αρχή, αραιή στη συνέχεια	Σημάδια και κούκοι
Νερό	Ναί	Στο Μίχα, στη Ρουμελιώτική Βρύση, στα Λάπατα, στη στάνη στη θέση “Μπάρμπα”
Δυσκολία		Μέτρια δυσκολία στο ξεκίνημα, με έντονες κλίσεις στο τέλος

Στα σύνορα του νομού Αχαΐας με το Νομό Ηλείας, εκεί που χαμηλώνει ο Χελμός, βρίσκεται το όρος Ερύμανθος, με ψηλότερη κορυφή του τον Ωλενό που ορθώνεται στα 2.224 μ. Πρόκεται για το τέταρτο ψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου. Ανήκει στη γεωλογική ζώνη Ωλενού – Πίνδου και στις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000. Ο Ερύμανθος διακρίνεται για το άγριο φυσικό του περιβάλλον, τα δάση κωνοφόρων, την πυκνή βλάστηση, την εξαιρετική θέα, τις διάσπαρτες πηγές, τα ρυάκια και τους ποταμούς του, που σχηματίζουν όμορφες κοιλάδες και απότομες χαράδρες και τους εντυπωσιακούς κοκκινοπράσινους σχιστόλιθους.

Πληροφορίες : Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, η ονομασία Ωλενός δόθηκε στην βουνοκορφή επειδή κατά τον κατακλυσμό του Νώε τα νερά κάλυψαν ολόκληρο τον Ερύμανθο, εκτός από ένα πολύ μικρό χώρο πάνω στην κορυφή του βουνού, ο οποίος είχε την έκταση ενός αλωνιού. Έτσι, η κορυφή ονομάστηκε «Αλωνός», ονομασία η οποία τελικά εκ παραφθοράς έγινε «Ωλονός» ή «Ωλενός». Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η ονομασία προέρχεται βασιζόμενη στο ότι η κορυφή ως ύψωμα θυμίζει το σχήμα του οστού της ωλένης.

Ο Ερύμανθος αποτέλεσε το καταφύγιο των κατατρεγμένων και το ορμητήριο των επαναστατημένων τόσο επί Τουρκοκρατίας όσο και επί της Γερμανο-Ιταλικής κατοχής.

Είσοδος του μονοπατιού (ανορθόγραφη;) – Το μονοπάτι, μέσα στα έλατα, ξεκινά με ήπιες κλίσεις – Σήμανση μονοπατιού

Η διαδρομή μας ξεκινά από το χωριό Μίχας Αχαΐας, σε υψόμετρο 930 μ. Κοντά στο Προσκοπικό Κέντρο του Μίχα, υπάρχει πινακίδα, που υποδεικνύει την έναρξη του μονοπατιού προς τις ψηλές κορυφές του Ερυμάνθου, συμπεριλαμβανομένου και του Ωλενού. Απο το σημείο αυτό, ακολουθούμε σαφώς ορισμένο και με πολύ καλή και ορατή σήμανση μονοπάτι, στο βόρειο τμήμα του βουνού, με νότια – νοτιοανατολική κατεύθυνση. Στο πρώτο χιλιόμετρο, το μονοπάτι τέμνει τον χωματόδρομο και 200 μ. αργότερα η πορεία τους σχεδόν ταυτίζεται για περίπου 400  μ. και επανερχόμαστε στο μονοπάτι. Σε αυτό το σημείο, σε υψόμετρο 1.200 μ. η κλίση του μονοπατιού αυξάνεται και η κίνηση συνεχίζει σε πυκνοφυές ελατόδασος μέχρι το διάσελο (1.451 μ.), που προσφέρει θέα στις υψηλές κορυφές Χέρωμα, Μικρή Μουγγίλα και Ωλενός δεξιά.

Το μονοπάτι αρχίζει να ανηφορίζει – Η βρύση στο “Ρουμελιώτικο” – Η βρύση στα “Λάπατα”

Το μονοπάτι κατηφορίζει λίγο, ώσπου να διακρίνουμε την Ρουμελιώτικη βρύση και από εκεί συνεχίζουμε ακολουθώντας σηματοδοτημένη διαδρομή έως την πηγή στην Θέση “Λάπατα”. Σε όλο αυτό το διάστημα έχουμε το δασικό δρόμο κάτω μας και δεξιά μας.

Θέα προς τις κορυφές, λίγο πριν την θέση “Μπάρμπα” (από αριστερά Ραϊδοβούνι – Μουγγίλα – Ωλενός) – Η στάνη στη θέση “Μπάρμπα” – Η σάρα στην αρχή του αλπικού κομματιού

Απο το σημείο αυτό ξεκινά η κίνηση στο αλπικό πεδίο. Συνεχίζουμε σε βραχώδες πλέον ανάγλυφο, ώσου σε περίπου 1 χλμ. διακρίνουμε την χαρακτηριστική στάνη στην θέση “Μπάρμπα”. Συνεχίζουμε την πορεία μας για ακόμη 2,5 χλμ., έως την βάση του Ωλενού, αφού έχουμε κάνει ένα απαιτητικό πέρασμα, σε σημείο που ένα τμήμα του μονοπατιού έχει υποστεί κατολίσθηση (μπορούμε να το παρακάμψουμε σκαρφαλώνντας, για 5 λεπτά παραπάνω).

Σήμανση του μονοπατιού προς το οροπέδιο – Το οροπέδιο στο διάσελο Μουγγίλας – Ωλενού – Το καταφύγιο ανάγκης

Φτάνουμε στη βάση της κορυφής, στο διάσελο Ωλενού – Μουγγίλας, πάνω σε οροπέδιο, όπου βρίσκεται το καταφύγιο ανάγκης (1.830 μ.). Συνήθως είναι ανοιχτό, με πόρτα που κλείνει και γενικά σε καλή κατάσταση, αν χρειαστεί να το χρησιμοποιήσουμε.

Μετά το ρέμα ανέβασμα προς Ωλενό – Η διαδρομή προ την κορυφή – Κορυφή Ωλενός

Στην βάση της κορυφής κινούμαστε στην ανατολική πλαγιά του Ωλενού, ακολουθώντας τους αξιόπιστος κούκους (πέτρινες κατασκευές που υποδεικνύουν την πορεία του μονοπατιού), καθώς η σήμανση είναι παλαιά και αναποτελεσματική. Η τελική ανάβαση δεν παρουσιάζει τεχνικές δυσκολίες, ωστόσο διακρίνεται για το πετρώδες πεδίο και την αυξημένη κλίση της.

Επισήμανση : Για χάρτες της περιοχής απευθύνεστε μόνο στα εξειδικευμένα καταστήματα. Σε κάθε περίπτωση ενημερωθείτε για τον τόπο και τις συνθήκες από τους Προσκόπους της Δυτικής Πελοποννήσου, τους τοπικούς Ορειβατικούς Συλλόγους, τα καταφύγια, την Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ.