Παιδιά των Αστέρων

Αρκετά χρόνια πριν, στη Φλωρεντία του 1922, στην οδό Via delle Cento Stelle (ο δρόμος των 100 αστεριών) γεννήθηκε ένα κορίτσι. Το όνομά της, Μαργαρίτα.
Η Μαργαρίτα Hack σπούδασε φυσική και απέκτησε ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα άστρα.

Το αγαπημένο μέρος της Μαργαρίτας ήταν το αστεροσκοπείο Arcetri (Αρτσέτρι) που βρισκόταν ψηλά σ’ έναν λόφο πάνω από τη Φλωρεντία. Πολλές φορές παρατηρούσε τον ουρανό και τα άστρα μέσα από ένα τεράστιο τηλεσκόπιο και το μυαλό της γέμιζε με απορίες. Πώς αναπτύσσονται οι γαλαξίες; Πόσο απέχει το ένα αστέρι από το άλλο; Τι μπορούμε να μάθουμε από το φως των αστεριών;

Η Μαργαρίτα ταξίδεψε σε πολλές χώρες δίνοντας διαλέξεις και προσπαθώντας να εμπνεύσει τους ανθρώπους να ασχοληθούν και να μελετήσουν τα αστέρια. Ήταν η πρώτη Ιταλίδα που διηύθυνε το Αστρονομικό Αστεροσκοπείο της Τεργέστης από το 1964 έως το 1987, φέρνοντάς του διεθνή φήμη. Εργάστηκε σε πολλά αμερικανικά και ευρωπαϊκά παρατηρητήρια και υπήρξε για μεγάλο χρονικό διάστημα μέλος των ομάδων εργασίας της ESA και της NASA. Η ίδια υποστήριζε πως μερικοί από τους καλύτερούς της φίλους ήταν αστέρες. Ο αστέρας του Τ-Ταύρου, του Ζήτα Δικτύου, του Ωμέγα Τ. Ο αστεροειδής 8558 Hack, που ανακαλύφθηκε το 1995, πήρε το όνομά της.

Για τη Μαργαρίτα το να είσαι επιστήμονας σήμαινε να βασίζεις τη γνώση σου για τον φυσικό κόσμο σε γεγονότα, δεδομένα, παρατηρήσεις και πειράματα και να είσαι με πάθος περίεργος για το μυστήριο της ζωής και της ύπαρξης.

«Είμαστε μέρος της εξέλιξης του σύμπαντος» έλεγε. «Από το ασβέστιο στα κόκαλά μας, μέχρι τον σίδηρο στο αίμα μας, έχουμε φτιαχτεί εξ’ ολοκλήρου από τα στοιχεία αυτά που δημιουργούνται στην καρδιά των αστεριών. Είμαστε παιδιά των αστέρων»!