Ο Ρήγας αγαπούσε από μικρός το μάθημα της Γεωγραφίας, αλλά και της Ιστορίας. Διάβαζε πολλά βιβλία και του άρεσε να μελετά και να συγκρίνει διάφορους χάρτες. Τότε, η Ελλάδα δεν ήταν ελεύθερη, ωστόσο εκείνος κατάφερε να αποκτήσει καλή μόρφωση. Περίπου δεκαοκτώ χρονών, άρχισε να ταξιδεύει για να σπουδάσει και να εργαστεί. Πήγε πρώτα στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα στο Βουκουρέστι, όπου βρέθηκε κοντά σε μεγάλους ανθρώπους της εποχής. Εκεί, ο Ρήγας έκανε πολλές φιλίες. Γνώρισε τις ιδέες του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης και εμπνεύστηκε πολύ από αυτές. Άρχισε να επιθυμεί πολύ να δει τη χώρα του ελεύθερη. Δεν άντεχε άλλο να είναι σκλάβος. Ως πότε αναρωτήθηκε;
Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά;
Ήθελε να υπάρχει δικαιοσύνη. Ήθελε να μπορεί να εκφράζεται, να γράφει και να αγαπάει, χωρίς να φοβάται. Έτσι, αποφάσισε να αναλάβει δράση. Άρχισε να τυπώνει βιβλία και προκηρύξεις, με σκοπό να προετοιμάσει τους Έλληνες να ξεσηκωθούν. Και επειδή είχε καταλάβει ότι τα λόγια κάποιες φορές κουράζουν, έγραψε τραγούδια και δημιούργησε χάρτες για να διαδώσει τις ιδέες του μέσα από ήχους και εικόνες. Και το κατάφερε! Μπορεί να μην πρόλαβε τελικά να δει την Ελλάδα ελεύθερη, έριξε όμως τον σπόρο της ελευθερίας και προετοίμασε τον ελληνικό λαό για την Επανάσταση.
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.