Τα λακουβάκια

Υλικά

• Μπαλάκι τένις
• Χαλικάκια ή πετρούλες

Σ’ ευθεία γραμμή και απόσταση 5-6 εκ. το ένα από το άλλο, άνοιγε ο καθένας ένα λακουβάκι, για να χωρά ευρύχωρα ένα τόπι περίπου σαν αυτό του τένις. Τα λακουβάκια ήταν τόσα, όσα και τα παιδιά. Δίπλα στα λακουβάκια υπήρχαν άλλα πολύ μικρότερα κι εκεί έμπαιναν τα βοτσαλάκια, για να μετράμε και να τα βάζουμε πότε στο δικό μας, όταν αστοχούσαμε, ή πότε στο δικό τους, όταν είμαστε εύστοχοι. Από δύο μέτρα απόσταση πετούσαμε το τόπι προς τα λακουβάκια. Σ’ όποιου το λακουβάκι έμπαινε το τόπι, έπρεπε αυτός να το πάρει και να το πετάξει, για να χτυπήσει τους άλλους που σκόρπιζαν προς όλες τις κατευθύνσεις Μετά το τέλος του παιχνιδιού, όποιος είχε τα περισσότερα βοτσαλάκια μέσα στο λακουβάκι του, ήταν ο χαμένος του παιχνιδιού. Του έδιναν ελαφρά χτυπήματα, ανάλογα με πόσες πετρούλες είχε.