Mια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας βασιλιάς που πρόσφερε ένα βραβείο στον καλλιτέχνη που θα χρωμάτιζε την καλύτερη εικόνα της ειρήνης. Βρέθηκαν πολλοί καλλιτέχνες που θέλησαν να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους στον διαγωνισμό αυτό.
Ο καθένας παρουσίασε το έργο του. Ο βασιλιάς εξέτασε όλες τις εικόνες, αλλά υπήρξαν μόνο δυο που τον γοήτευσαν πραγματικά και έπρεπε να επιλέξει ανάμεσά τους.
Η μια από τις δυο εικόνες που επέλεξε απεικόνιζε μια ήρεμη λίμνη. Η λίμνη έμοιαζε μ΄ένα τέλειο καθρέπτη που περιστοιχιζόταν από πανέμορφα, πανύψηλα βουνά. Από πάνω υπήρχε ένας καταγάλανος ουρανός, γεμάτος με μικρά σύννεφα που έπαιρναν ονειρικά σχέδια και σχήματα. Όλοι όσοι είδαν αυτόν τον πίνακα σκέφτηκαν πως αντιπροσώπευε την απόλυτη εικόνα της ειρήνης.
Ο δεύτερος πίνακας ήταν κι αυτός με βουνά. Αλλά αυτά ήταν τραχιά και γυμνά. Αποψιλωμένα από δέντρα και βλάστηση. Ο ουρανός ήταν γκρίζος και το τοπίο πλημμύριζε από αστραπές και δυνατή βροχή! Πιο πέρα, εκεί που κατέληγε το βουνό, ξεκινούσε ένας δυνατός καταρράκτης. Αυτό το τοπίο δεν τους φάνηκε καθόλου ειρηνικό.
Παρατηρώντας το δεύτερο πίνακα, ο βασιλιάς πρόσεξε ακριβώς πίσω από τον καταρράκτη μια μικροσκοπική ανάπτυξη θάμνων να φυτρώνει επάνω σε μια ρωγμή του άγριου βράχου. Επάνω στο θάμνο, υπήρχε μια φωλιά πουλιών. Μέσα στη φωλιά, βρισκόταν ένα θηλυκό πουλί που τάιζε τα νεογνά του. Στην τέλεια ειρήνη της φωλιάς της!
Ο βασιλιάς επέλεξε τον δεύτερο πίνακα. Όταν τον ρώτησαν για την επιλογή του εκείνος τους απάντησε:
Ειρήνη δε σημαίνει να μην υπάρχει θόρυβος, ένταση, πρόβλημα, ή σκληρή δουλειά. Ειρήνη σημαίνει να στέκεσαι στη μέση όλων εκείνων των πραγμάτων και των καταστάσεων που τραντάζουν συθέμελα την ύπαρξη και το περιβάλλον σου κι εσύ να έχεις ήρεμη την καρδιά και τις σκέψεις σου. Αυτή είναι η πραγματική έννοια της ειρήνης!
