Η διαδρομή Καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» – Σκάλα – Κακόσκαλα – Μύτικας είναι μία από περισσότερο δημοφιλείς και πολυσύχναστες για την ανάβαση στην κορυφή του Ολύμπου.
Η περίφημη Κακόσκαλα, το πιο πολυσυζητημένο κομμάτι της διαδρομής, είναι ένα πέρασμα λίγο πριν την κορυφή που απαιτεί προσοχή και άνεση κίνησης σε βραχώδη εδάφη.
Έχοντας διανυκτερεύσει στο καταφύγιο, καλό είναι να ξεκινήσουμε αρκετά νωρίς για τον συναρπαστικό προορισμό μας, που δεν είναι άλλος από τον ξακουστό Μύτικα (2.918 μ.), την ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου. Δεν ξεχνάμε να γεμίσουμε τα παγούρια μας με νερό, διότι δεν θα βρούμε καθόλου στη διαδρομή. Πρέπει να έχουμε υπόψη επίσης ότι οι εναλλαγές του καιρού σε τέτοια υψόμετρα είναι μεγάλες και απότομες. Τον λαμπερό ήλιο μπορεί να τον διαδεχτούν σύννεφα, βροχή, ακόμα και χαλάζι μέσα σε λίγα λεπτά. Οπότε, μέσα στο σακίδιο μας έχουμε επίσης εξοπλισμό, αδιάβροχο, αντηλιακό κ.α., για να αντιμετωπίσουμε κάθε τέτοια κατάσταση.
Πληροφορίες : Το καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός» (http://www.mountolympus.gr/gr/), γνωστό και ως «Καταφύγιο Α» ή «Καταφύγιο Ζολώτα», λόγω του επί σειρά ετών υπεύθυνου και ιστορικού ορειβάτη του Ολύμπου Κώστα Ζολώτα, είναι χτισμένο σε ένα φυσικό μπαλκόνι στα 2.100 μ. Αποτελεί ιδανικό σημείο ξεκούρασης στο δρόμο προς την κορυφή. Είναι καλά εξοπλισμένο, φιλοξενεί μέχρι 110 επισκέπτες, διαθέτει εστιατόριο και τραπεζαρίες.
Το μονοπάτι ξεκινά ακριβώς πίσω από το καταφύγιο. Είναι ευδιάκριτο, η σήμανση είναι καλή, κυρίως μεταλλικοί στύλοι με τετράγωνα ταμπελάκια Ε4 και σε όλες τις βασικές διασταυρώσεις υπάρχουν πινακίδες. Αφήνονουμε πίσω μας τα τελευταία ρόμπολα και αρχίζουμε να ανηφορίζουμε. Στα δεξιά μας συναντάμε διασταύρωση για το οροπέδιο των Μουσών, μέσω του «Κοφτού» μονοπατιού. Το «Κοφτό» είναι ένα δύσκολο μονοπάτι, με μεγάλη κλίση και χιονούρες που δεν λιώνουν και διατηρούνται συχνά μέχρι και τον Αύγουστο.
Αγνοούμε τη διασταύρωση για το «Κοφτό» και συνεχίζουμε ανεβαίνοντας την πλαγιά «Χονδρομεσοράχη». Σε υψόμετρο 2.220 μ. συναντάμε ένα πέτρινο παγκάκι με θέα προς τις κορυφές Καλόγερος και Λιβαδάκι. Στα 2.420 μ. υπάρχει και δεύτερο παγκάκι και ακριβώς από πίσω συναντάμε τη διασταύρωση στα δεξιά για Ζωνάρια. Το μονοπάτι των Ζωναριών περνά κάτω από τις ψηλές κορυφές και τη βάση του «Λουκιού» και καταλήγει στο οροπέδιο των Μουσών. Δεν το ακολουθούμε και συνεχίζουμε ευθεία πάνω στο Ε4 με στόχο τη Σκάλα. Από το καταφύγιο ως εδώ, έχουμε περπατήσει περίπου 1 ώρα.
Καθώς ανεβαίνουμε, συναντάμε διακλάδωση στα αριστερά, που οδηγεί προς Σταυραϊτιές και Άγιο Αντώνιο. Αφήνουμε και αυτή τη διασταύρωση και συνεχίζουμε στο κυρίως μονοπάτι, το οποίο πλέον ελίσσεται σε τοπίο καθαρά αλπικό, με αρκετή κλίση οδηγώντας μας κοντά σε μερικές από τις πιο σημαντικές κορυφές του Ολύμπου. Μπροστά μας υψώνεται η κορυφή Σκολιό και η Σκάλα και αριστερά μας οι Σταυραϊτιές και ο Άγιος Αντώνιος. Συνεχίζουμε την επίπονη ανηφόρα και μετά από 1:30 ώρα περίπου από τη διασταύρωση των Ζωναριών, καταλήγουμε στο βραχώδες πλάτωμα της Σκάλας (2.882 μ.). Η Σκάλα είναι σημείο στρατηγικής σημασίας. Το θέαμα από εδώ είναι πρωτόγνωρο, καθώς στα βορινά προβάλλει μεγαλοπρεπής ο όγκος του Μύτικα (2.918 μ.) και απέναντι στα δυτικά η κορυφή Σκολιό (2.9ο5 μ.). Το Σκολιό είναι η τρίτη σε ύψος κορυφή του Ολύμπου (και της Ελλάδας). Εναλλακτικά, από τη Σκάλα μπορούμε να επιχειρήσουμε ανάβαση στο Σκολιό, το οποίο βλέπουμε να υψώνει τη μύτη του πάνω από τα τρομακτικά «Καζάνια». Αφού πάρουμε μερικές ανάσες, κάνουμε αριστερά στο μονοπάτι, προσπερνάμε την χαρακτηριστική λάκα και βαδίζουμε κοντά στην κόψη. Πλησιάζοντας κατεβαίνουμε λίγο αριστερά και διανύοντας την τελευταί ανηφόρα, σύντομα βρισκόμαστε στην κορυφή. Θα χρειαστούμε από 45 – 50 λεπτά από τη Σκάλα. Επιστροφή από τον ίδιο δρόμο Από τη Σκάλα, συνεχίζουμε δεξιά προς τον Μύτικα, μέσω της Κακόσκαλας. Πριν ξεκινήσουμε για την Κακόσκαλα, είναι σημαντικό να ελέγξουμε ότι το σακίδιό μας είναι σωστά προσαρμοσμένο στο σώμα μας και ότι δεν υπάρχει κάτι που να εμποδίζει την κίνηση μας. Από εδώ μέχρι το Μύτικα, η διαδρομή κινείται αποκλειστικά πάνω σε βράχια και χρειάζεται προσοχή.Αρχικά μπαίνουμε σε ένα μικρό λούκι, το οποίο μας κατεβάζει στην πλαγιά ακριβώς κάτω από την κορυφογραμμή της Σκάλας. Ακολουθώντας τα πυκνά κίτρινα / κόκκινα σημάδια και πατώντας με προσοχή, περνάμε δίπλα από το περίφημο σχίσμα Σκάλας – Παραμύτικα. Κατεβαίνουμε για λίγο ακόμα. Στη συνέχεια, η διαδρομή ισιώνει και μας οδηγεί στην βάση του Παραμύτικα. Ανεβαίνουμε και μόλις φτάσουμε στο τέρμα, κινούμαστε για λίγο δεξιά και πιάνουμε τον Παραμύτικα. Κατεβαίνουμε για λίγο, κινούμαστε αριστερά και φτάνουμε ακριβώς κάτω από την κορυφή του Μύτικα, τον οποίο ήδη βλέπουμε. Χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, ανεβαίνουμε με ελιγμούς στα βράχια και σε λίγο βρισκόμαστε στην κορυφή του Ολύμπου. Από τη Σκάλα μέχρι τον Μύτικα χρειάζονται περίπου 45 λεπτά, δεν πειράζει όμως να κάνουμε και περισσότερο καθώς η βιασύνη δεν είναι καλός σύμβουλος.
Από τον Μύτικα, καιρού επιτρέποντος, αντικρίζουμε μπροστά μας την αψίδα του Στεφανιού και αριστερά μας τα απόκρημνα Καζάνια, ένα μεγάλο παγετωνικό αμφιθέατρο που συνήθως «βράζει» σύννεφα και ομίχλες. Χαμόγελα, χαρές, φωτογραφίες, ξεκούραση σίγουρα μας αξίζουν. Δεν παραλείπουμε να αποτυπώσουμε τα συναισθήματά μας στο βιβλίο που είναι στερεωμένο στο τριγωνομετρικό της κορυφής. Εμπειρία ζωής…Για την επιστροφή έχουμε δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να ακολουθήσουμε τη διαδρομή της ανάβασης. Η δεύτερη είναι να κατέβουμε από το περίφημο «Λούκι» και συναντώντας το μονοπάτι στα Ζωνάρια να κάνουμε δεξιά και να ακολουθήσουμε την κατεύθυνση που θα μας βγάλει στη διασταύρωση που συναντήσαμε ανεβαίνοντας. Ότι και αν επιλέξουμε η επιστροφή γίνεται με προσοχή και σύνεση.
Επισήμανση : Για χάρτες της περιοχής απευθύνεστε μόνο στα εξειδικευμένα καταστήματα και ενημερωθείτε για τις τοπικές συνθήκες από τους Προσκόπους της Κεντρικής Μακεδονίας, τους υπεύθυνους των καταφυγίων, τους ορειβατικούς συλλόγους κλπ.
Αξιολογήσεις
Clear filtersΔεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.